Pasaje a ningĂșn lugar domingo Ășltima estaciĂłn volviendo de lo mismo ventanilla, cine y tren. Techitos de chalet tanques de agua, de barquito garĂșa en suspensiĂłn brillo triste de un canchero.
Sentado todo pasa el mundo gira igual de culpas y de mitos de hambre y de amor. Nacen madres y nacerĂĄn chupetes vomitarĂĄn pezĂłn, pezĂłn perdĂłn pezĂłn, pezĂłn que grande sos.